چاقی می تواند تغییر مغزی مشابه بیماری آلزایمر ایجاد کند - وبلاگ مستند

به گزارش وبلاگ مستند، داشتن اضافه وزن در میانسالی با خطر بیشتر دچار شدن به بیماری آلزایمر یا زوال عقل ارتباط دارد و یک آنالیز نو نشان می دهد که تغییرات مغزی در افراد چاق شبیه تغییرات مغزی در مبتلایان به آلزایمر است.

به گزارش وبلاگ مستند به نقل از ان بی سی نیوز دانشمندان در دانشگاه مک گیل در مونترال کانادا اسکن های مغزی بیش از 13000 نفر را در نخستین پژوهش درباره مقایسه مستقیم الگوهای تحلیل رفتن مغز در افراد چاق و بیماران آلزایمر تجزیه و تحلیل کردند.

بر اساس گزارش منتشر شده از این آنالیز در ژورنال بیماری آلزایمر این اسکن ها نازک شدن مشابه مغز را در منطقه ها مربوط به یادگیری، حافظه و قضاوت در هر دو گروه افراد نشان دادند.

آنالیز های پیشین نشان داده اند که چاقی می تواند باعث تغییراتی در بدن گردد که با افزایش خطر بیماری آلزایمر مربوط هستند، از جمله آسیب به رگ های خونی مغز و تجمع پروتئین های غیرطبیعی. این پژوهش نو یک قدم به جلو برمی دارد.

فیلیپ موریس، نویسنده اول مقاله آنالیز که پژوهش پسادکتری در نوروساینس (علوم اعصاب) در دانشگاه مک گیل است، گفت: ما نشان دادیم که شباهتی میان مغزهای افراد چاق و افراد مبتلا به آلزایمر وجود دارد. در هر دو گروه افراد ضخامت قشر مغزی کاهش پیدا می نماید.

قشر مغزی که در انسان ها مسئول کارکردهای عالی مغز مانند سخن گفتن، ادراک، حافظه درازمدت و قضاوت است، لایه بیرونی مغز را تشکیل می دهد.

به گفته موریس، نازک شدن این منطقه مغز ممکن است بیانگر کاهش سلول های مغزی باشد.

به نظر پژوهشگران دانشگاه مک گیل افراد چاق (شاخص توده بدنی یا BMI 30 و بالاتر) و شاید افرادی که اضافه وزن دارند (BMI در حد 25 تا 29/9) اگر بتوانند به وزن سالم نزدیک تر شوند، ممکن است سرعت زوال توانایی های شناختی شان را کاهش دهند.

چرا چاقی بر مغز اثر می گذارد؟

دلیل این رابطه چاقی و مغز هنوز کاملا روشن نیست. سایر بیماری هایی که اثرات بدی ربر مغز می گذارند مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت نوع 2- نیز با چاقی مربوط هستند.

موریس و همکارانش برای انداختن نگاهی نزدیک تر به اثر چاقی بر مغز اسکن های مغزی 341 بیمار آلزایمر و 341 بیمار چاق را با BMI در حد 30 و بالاتر در کنار اسکن های 682 فرد سالم قرار دادند.

آزمایش های شناختی اجرا شده بوسیله افراد چاق در این آنالیز هیچ نقصان ذهنی آشکاری را نشان نداده بود، اما به گفته موریس، ممکن است تغییرات ظریف شناختی مربوط به نازک شدن این نواحی مشاهده در اسکن های مغزی با این نوع آزمایش های مورد استفاده برای ارزیابی شرایط ذهنی شناسایی نشوند.

کارشناسان می گویند این آنالیز برای نخستین بار نشان داده است که نواحی مشابهی در مغز در افراد چاق و افراد مبتلا به آلزایمر احتمالا به خاطر یک روند تحلیل برنده عصبی مقدار کوچکتری پیدا می نمایند.

گرچه این اسکن ها نمی توانند ثابت نمایند که چاقی دلیل نازک شدن این منطقه ها مغز هستند، اما معقول به نظر می رسد که کنترل کردن وزن بدن راهی برای کاهش این خطرات باشد.

آنالیز ها در موش های آزمایشگاهی دارای زمینه ژنتیکی دچار شدن به آلزایمر نشان داده اند که دادن رژیم های غذایی غنی از کربوهیدرات مشابه رژیم غذایی غربی که باعث افزایش وزن بدن این حیوانات می گردد، سرعت نقصان توانایی های شناختی و تحلیل رفتن مغز را افزایش می دهد.

آیا کاهش وزن مشکل را حل می نماید؟

یافته های این پژوهش بعلاوه این پرسش را مطرح می نماید که آیا کاهش وزن می تواند باعث بازگشت این تغییرات مغزی گردد یا نه. چاقی با بیماری های دیگری مانند دیابت نوع 2، فشار خون بالا، کلسترول بالا و التهاب ارتباط دارد که همه آنها می توانند به اختلال رگ های خونی در مغز بینجامند و در مرگ سلول های مغزی دخیل باشند.

موریس می گوید گرچه افراد در این آنالیز نشانه های زوال حافظه را نشان ندادند، اما ممکن است این پژوهش فقط مراحل اولیه ایجاد بیماری آلزایمر را نشان دهد.

یک محدودیت این پژوهش این است که در آن داده درباره رژیم غذایی این افراد به طور مستقیم گزارش نشده است، بنابراین می توان فرض کرد که نوع رژیم غذایی هم تاثیری بر اندام های گوناگون از جمله مغز داشته باشد.

گروهی از کارشناسان هم معتقدند که ممکن است نقطه غیرقابل بازگشتی وجود داشته باشد که پس از آن تغییر وزن نتواند این آسیب های مغزی را رفع کند، یعنی همانطور که وقتی روند تحلیل رفتن استخوان ها به مرحله پوکی استخوان می رسد، دیگر امکان بازگشت به شرایط سالم اولیه وجود ندارد.