گدار: زندگی سینمایی ام رو به پایان است - وبلاگ مستند

به گزارش وبلاگ مستند، ژان لوک گدار کارگردان برجسته و از پیشگامان موج نوی سینمای فرانسه از بازنشستگی پس از هفت دهه فعالیت سینمایی خبر داد.

به گزارش وبلاگ مستند به نقل از ایندی وایر، این سینماگر 90 ساله در مصاحبه جدیدی بیان کرد به خاتمه جاده فیلمسازی نزدیک می شود و قصد دارد پس از دو پروژه جدید از دنیای سینما خداحافظی کند.

چهره اسطوره ای موج نوی سینمای فرانسه که ساخت فیلم هایی چون از نفس افتاده، تحقیر، پی یر خُله و مذکر مونت را در کارنامه پربار سینمایی خود دارد اعلام کرده هم اکنون مشغول کار بر روی دو فیلمنامه است که یکی از آنها را برای شبکه عمومی تلویزیون اروپا (Arte) مینویسد و پروژه دیگر او نیز جنگهای خنده دار نام دارد.

گدار در مصاحبه خود گفته: در حال خاتمه دادن به زندگی سینمایی خود هستم و پس از خاتمه نگارش این دو فیلمنامه به سینما بدرود خواهم گفت.

ژان لوک گدار در کنار ژان پل بلموندو ستاره فیلم از نفس افتاده را می توان عملا از آخرین بازمانده های موج نو سینمای فرانسه دانست و فرانسوا تروفو، اریک رومر، ژاک ریوت، ژاک دمی، آنیس واردا و آنا کارینا چهره های مهم سینمای فرانسه هستند که دیگر در میان ما نیستند.

این فیلم ساز در خاتمه دهه 40 از دانشگاه سوربن در رشته مردم شناسی فارغ التحصیل شد اما علاقه اش به سینما موجب شد تا به همراه گروهی از دوستان جوان اش چون کلود شابرول، فرانسوا تروفو و اریک رومر به جست وجو درباره قابلیت های نهفته سینما بپردازند. آن ها ماهنامه سینمایی به نام لاگازت دو سینما راه اندازی کردند که البته فقط برای پنج ماه منتشر شد.

در دهه 50 گدار چند فیلم کوتاه داستانی با کمک دوستان منتقدش در نشریه معتبر کایه دو سینما ساخت. وی در سال 1958 با فیلم سیاه و سفید شارلوت و دوست اش نشان داد که برای ساخت فیلم بلند آماده است.

اولین فیلم بلند داستانی گدار از نفس افتاده بود که در سال 1959 براساس داستانی از فرانسوا تروفو ساخت.

دهه 60 پربارترین دوره زندگی گدار بود و او در این دهه هرسال به طور میانگین دو فیلم ساخت، فیلم هایی که بسکمک از آن ها با گذشت زمان ارزش بیش تری یافتند.

سرباز کوچک دومین فیلم گدار بود که در آوریل 1960 ساخته شد، اما مقامات دولت فرانسه مانع نمایش آن شدند و سه سال بعد پروانه نمایش آن را صادر کردند.

گدار پس از آن فیلم زن، زن است را در سال 1961 ساخت و یک سال بعد فیلم تحسین شده زیستن زندگی اش را ساخت که از پیچیده ترین و پیروز ترین فیلم های اولیه گدار محسوب می شود.

با فیلم تفنگ داران در سال 1963 گدار باردیگر مخالف خود را با پدیده جنگ ابراز کرد. بیزار محصول 1963 اولین فیلم پرهزینه گدار بود که بازیگرانی چون میشل پیکولی و جک پالانس در آن نقش آفرینی داشتند.

در سال 1964 گدار فیلم یک زن شوهردار را ساخت اما یکی از معروف ترین ساخته های گدار در سال 1965 با نام آلفاویل به پرده سینماها آمد و متعاقب آن فیلم پیروی دیوانه ساخته شد.

از دیگر شاهکارهای سینمایی وی می توان به فیلم های مذکر، مونث (1966)، شهوت (1982) و نام کوچک؛ کارمن (1984) اشاره کرد.

آکادمی اسکار در سال 2010 به پاس یک عمر دستاورد سینمایی قصد تقدیر ویژه از گدار را داشت، اما این کارگردان سرشناس از حضور در مراسم اعطای جوایز خودداری کرد.

گدار درباره علت حضور نیافتن در این مراسم گفت: از خودم پرسیدم مقامات آکادمی اسکار کدام یک از فیلم های مرا دیده اند. آیا آنها اصلا سینمای مرا می شناسند؟ این جایزه هیچ معنایی برای من ندارد.

این فیلم ساز طی چهار دهه فعالیت سینمایی پیروز به کسب جوایز معتبری شده است که دو خرس نقره ای و یک خرس طلای جشنواره برلین، شیر طلا، جایزه هیات داوران و شیر طلای افتخاری جشنواره ونیز از مهم ترین آنها هستند.

وی که پنج بار نامزد جایزه نخل طلای کن بوده است، در سال 1978 جایزه افتخاری سزار فرانسه را دریافت کرد، در سال 2007 جایزه یک عمر دستاورد سینمایی آکادمی فیلم اروپا را گرفت و در سال 1995 یوزپلنگ افتخاری جشنواره لوکارنو به وی اعطا شد.

فیلم سه بعدی خداحافظی با زبان او در سال 2014 توانست در جشنواره کن جایزه هیات داوران را کسب کند و اخرین ساخته او در سال 2018 با عنوان کتاب تصویر رونمایی شد و پیروز شد اولین نخل طلای ویژه تاریخ جشنواره کن را از آن خود کند.