پاندای کونگ فوکار؛ شوالیۀ اژدها؛ همراهی پاندای چینی و خرس انگلیسی - وبلاگ مستند

به گزارش وبلاگ مستند، پاندای کونگ فوکار یا پو حالا به یک افسانۀ مدرن مشهور و دوست داشتنی تبدیل شده که جذابیت های شخصی اش برای جذب مخاطبان کفایت می کند. تا الان سه فیلم سینمایی بلند، چهار فیلم کوتاه و چند بازی ویدئویی از روی شخصیت او ساخته شده. حالا سومین سریال تلویزیونی پاندای کونگ فوکار با عنوان فرعی شوالیۀ اژدها به تازگی منتشر شده است؛ سریالی که با وجود دیالوگ های بامزه و جنبه های خلاقانه ای که دارد، انتظارات بالایی را که ما از این استاد عجیب و غریب کونگ فو داشتیم برآورده نمی کند.

به گزارش وبلاگ مستند؛ داستان این سریال دربارۀ ماجراجویی های پو به همراه خرسی به نام لوثرا است. لوثرا دختری است که از انگلستان آمده و مقام شوالیه ای دارد. او در تعقیب دو راسوی تبهکار از انگلستان به چین آمده است. این دو راسو قصد دارند چند سلاح باستانی (من جمله یک دستکش جادویی و یک شلاق آتشین) را از مکان های حفاظت شده ای که در چین دارند بدزدند و از قدرت آن ها برای مقاصد شوم خودشان استفاده کنند.

در ابتدای سریال پو که قصد سفر در سراسر چین را دارد، در یک روستا با این دو راسو روبرو می شود و از آن ها شکست می خورد. شکست پو باعث می شود که امپراطور لقب جنگجوی اژدها را از او پس بگیرد و مردم هم دیگر برای او احترامی قائل نباشند. پو بعد از ملاقات با لوثرا تصمیم می گیرد با او همراه شود تا بتواند افتخارات خودش را دوباره به دست بیاورد. آن ها در سراسر چین در پی آن دو راسو می گردند و در این راستا با مسائل و دشمنان مختلفی رو به رو می شوند.

در این که بچه ها این سریال را دوست خواهند داشت جای هیچ شک و تردیدی نیست؛ دیالوگ های بانمک پو و حرکات بامزه ای که موقع مبارزه از خودش نشان می دهد مثل همیشه می توانند مخاطبان کم سن و سال را بخندانند (البته که مخاطبان بزرگسال هم بعضی جا ها لبخند به لبشان خواهد آمد). اما مخاطبان قدیمی تری که منتظر سریالی در حد و اندازۀ نام پاندای کونگ فوکار باشند، ضعف های قابل توجهی در این کار خواهند دید که احتمالا تا حدی آن ها را مایوس خواهد کرد.

یکی از بزرگترین ضعف های کار مدت زمان نسبتا طولانی و ریتم کند آن است. مجموع زمان سریال بیش از چهار ساعت است و در همۀ این چهار ساعت شاهد یک داستان واحد هستیم. البته شخصیت ها و مکان های متفاوتی در طول این داستان وارد صحنه می شوند، اما با همۀ این ها هنوز هم چهار ساعت زمان زیادی برای یک قصۀ نسبتا ساده و سرراست است. در واقع ماجرا های فرعی اصلا آنقدر ها تاثیرگذار و مجذوب کننده نیستند که بعد از تماشا هر قسمت مشتاق تماشا قسمت بعدی باشیم. از این جهت برای مخاطب بزرگسال احتمالا تماشای همۀ قسمت ها خالی از کسالت و ملال نخواهد بود.

نکتۀ دیگر دربارۀ شخصیت خود پاندا است که در این سریال به اندازه ای که انتظار داریم قدرتمند نیست. یکی از مجذوب کنندهیت های شخصیت پو در فیلم های سینمایی پاندای کونگ فوکار این بود که با وجود تنبلی و مسخره بازی، موقع مبارزه قدرت های خارق العاده ای از خودش نشان می داد. در این سریال هم تا حدی همین حالت حفظ شده، اما در نهایت پو ضعیف تر از آن چیزی است که انتظار داریم. شاید سازندگان سریال خواسته اند با این کار به برجسته تر شدن شخصیت لوثرا کمک کنند، اما به نظر می رسد که این اصلا تدبیر درستی نبوده است؛ زیرا ما این سریال را به خاطر پاندای کونگ فوکار چینی تماشا می کنیم نه به خاطر خرس شوالیۀ انگلیسی.

حضور نداشتن شخصیت های محبوب فیلم ها و سریال های قبلی مثل استاد شیفو و پنج آتشین هم تا حدی توی ذوق می زند؛ هرچند که پدر پو حضور خیلی موثر و بانمکی دارد که باعث می شود زیاد احساس غریبگی نکنیم.

در کنار همۀ این ها باید اشاره کرد که تقابل و مقایسۀ سنت شوالیه های اروپایی با سنت مبارزان چینی یکی از جنبه های خلاقانه و مثبت این سریال است. رفتار مغرورانه و لاف زنی های لوثرا در مقابل تواضع و سادگی پو لحظات دوست داشتنی و مجذوب کنندهی را شکل داده که در هیچکدام از فیلم ها و سریال های قبلی شبیهش را ندیده بودیم. اما با این حال، این نکتۀ مثبت برای تبدیل این سریال به یک کار درخشان و مجذوب کننده که همۀ مخاطبان با هر سن و سالی از تماشاش لذت ببرند کافی نبوده است.

• امتیاز: 6.4/10
• تاریخ انتشار: 23 تیر