رژیم بیماری کرون: برترین و بدترین غذاها - وبلاگ مستند

به گزارش وبلاگ مستند، بیماری کرون یک بیماری مربوط به سیستم گوارش و روده است که در بعضی موارد می تواند آسیب های جدی به بدن وارد کند. بعضی از غذاها این بیماری را تشدید می نمایند

برترین و بدترین غذاها برای کسی که مبتلا به بیماری کرون است

چکیده :

بیماری کرون یک بیماری مربوط به سیستم گوارش و روده است که در برخی موارد می تواند آسیب های جدی به بدن وارد کند. برخی از غذاها این بیماری را تشدید می نمایند و برخی دیگر از غذاها این بیماری را بهبود می بخشند و آرام می نمایند. شناختن هر دو گروه به ما یاری می نماید تا در صورت داشتن این بیماری، از خطرات احتمالی آن مصون باشیم. گفتنی است اگر چنانچه علائم این بیماری که در این جا بیان شده است را در خود مشاهده کردید از خود درمانی بپرهیزید و حتما با یک پزشک متخصص مشورت کنید.

تعداد کلمات : 2352 / تخمین زمان مطالعه : 12 دقیقه

نویسنده : Dr. Edward Group

مترجم : میثم نریمانی

بیماری کرون یک بیماری روده ای شدید و مزمن (IBD) است که در حال تبدیل شدن به یک بیماری عمومی و رایج است. افراد مبتلا به این بیماری اغلب آن را ناتوان نماینده می دانند و همواره در پی راه های تازه برای بهبود و اصلاح شیوه زندگی، هستند و کوشش می نمایند راه هایی را بیابند که بتوانند با ناراحتی و اختلال کمتر به زندگی ادامه دهند. یکی از راه هایی که افراد مبتلا به کرون برای تسکین و آرام ساختن این شرایط دارند، تغییر در منوی غذایی روزانه آنها است. انتخاب یک رژیم غذایی مربوط به بیماری کرون همراه با چند تغییر دیگر در شیوه و سبک زندگی، می تواند علائم شما را کاهش بدهد تا سلامتی و کیفیت زندگی شما را بهبود ببخشد و حتی باعث ایجاد سلامتی کامل برای شما گردد.

بیماری کرون چیست؟

بیماری کرون، که گاهی اوقات آنتریت (التهاب روده) منطقه ای نامیده می گردد ، یک بیماری مزمن التهابی روده ای است که باعث ایجاد التهاب مزمن در دستگاه گوارش می گردد. این به اسم یک اختلال خود ایمنی شناخته شده است. کرون می تواند بخشی از روده را از دهان تا مقعد تحت تاثیر قرار دهد. بخشی از قسمت پایانی روده کوچک تقریبا همواره تحت تاثیر قرار می گیرد و التهاب موضعی ایجاد می نماید.

اگر بیماری کرون دارید، سیستم ایمنی بدن شما به داخل دستگاه گوارش شما حمله می نماید و موجب التهاب در قسمت های مختلف روده می گردد. این الگوی التهابی منحصرا به این بیماری مربوط است. در حال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما تحقیقات و مطالعات متعددی در حال اجرا است در خصوص اینکه چه چیزی باعث ایجاد کرون می گردد، چه کار هایی می تواند انجام گردد تا بهبودی و سلامتی را ایجاد کند و یا کاهش نشانه ها را در پی داشته باشد.

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی توصیه می نمایند که بیمارانی که بیماری کرون دارند یک رژیم غذایی بدون گلوتن را در نظر بگیرند. این پروتئین چسبنده که در گندم، جو و چاودار (گندم سیاه) وجود دارد می تواند برای هضم سخت باشد و روده بزرگ را تحریک کند. بعلاوه می تواند توازن سالم میکرو فلورا در روده را از بین ببرد.

رژیم غذایی بیماری کرون

یکی از روش های امید بخش برای کاهش علائم ناخوشایند کرون عبارت است از تغییر رژیم غذایی شما. دستگاه گوارش شما ویتامین ها، مواد معدنی، آب و ریز مغذی ها را جذب می نماید. هنگامی که شیار های روده شما به خطر بیفتد، به دست آوردن و گرفتن این مواد و عناصر ضروری برای بدن سخت تر می گردد. به علت کمبود مواد مغذی حیاتی، افراد مبتلا به کرون ممکن است دچار کم خونی شوند - نداشتن آهن به اندازه کافی در خون - که استفاده از یک رژیم غذایی متعادل و مغذی را مهم تر می نماید.

داشتن بیماری کرون می تواند به معنی کمبود آهن، ویتامین B12 و اسید فولیک (B-9) باشد. بنابراین استفاده از یک رژیم غذایی با غذا هایی حاوی اسید فولیک، ویتامین B12، آهن یا مکمل های حاوی این ویتامین ها، می تواند مواد مغذی را فراهم کند که در غیر این صورت ممکن است از دست بروند.

برای کاهش علائم کرون، با متخصص مراقبت های بهداشتی و یا متخصص تغذیه خودتان صحبت کنید تا توصیه هایی را برای یک رژیم غذایی خاص به شما ارائه کند. برنامه رژیم غذایی ممکن است برای هر شخص منحصر به خودش باشد و بسته به شدت علائم، پیشینه پزشکی یا آلرژی های غذایی، متفاوت باشد. مصرف مقادیر زیاد آب - علی الخصوص آب مقطر یا خالص - برای هیدراته ماندن و عبور دادن و دفع کردن زباله از طریق دستگاه گوارش لازم است.

برترین غذاها

بیشتر مواد غذایی که برای بیماری کرون پیشنهاد شده اند دارای ویژگی های آرام بخش هستند و برای دستگاه گوارش بی زحمت و ملایم هستند. برخی از این غذاها عبارتند از:

سبزیجاتی که به صورت خالص پخته شده باشند، یا خرد شده باشند.

میوه های نرم

سوپ استخوان که از مرغ، گوشت و ماهی تهیه شده باشد (یاری می نماید تا روده مجددا تنظیم گردد).

مواد غذایی تخمیر شده

آووکادو

زیتون و روغن زیتون

روغن نارگیل

چربی های سالم

چای سبز

آب میوه های رقیق شده (یک سوم آب یک سوم آب میوه)

گیاهانی مانند بوسولیا (کندر هندی)، نعناع بیابانی و رزماری

ادویه جات و چاشنی ها مانند زردچوبه و زنجبیل

غذاهای سرشار از اسید های چرب امگا 3

غذاهای سرشار از ویتامین D

بدترین غذاها

غذا های مختلفی می توانند علائم بیماری کرون را حتی زمانی که یک فرد در حال بهبودی است، راه بیندازند. رژیم غذایی با چربی بالا و سدیم به شدت به علائم بیماری کرون یاری می نمایند. از این غذاها دوری کنید:

غذا هایی که به صورت عمومی و رایج آلرژی دارند مانند گلوتن و ذرت

مواد غذایی با فیبر بالا

قندهای تصفیه شده

قندهای طبیعی، از جمله شربت افرا، آگوا و عسل

الکل

آجیل

نوشیدنی های گازدار

محصولات لبنی حاوی لاکتوز

سبزیجات خام

گوشت

غذا های فرآوری شده

غذا های چرب یا غذا های سرخ شده

نشاسته ها، از جمله سیب زمینی و ذرت

کامبوچا (اگر دارای اندازه قند بالایی باشد)

سوی (سبوس یا چاشنی چینی یا ژاپنی که مرکب از لوبیای جوشانده و شیر و ... است)

کوینوآ

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی توصیه می نمایند که بیمارانی که بیماری کرون دارند یک رژیم غذایی بدون گلوتن را در نظر بگیرند. این پروتئین چسبنده که در گندم، جو و چاودار (گندم سیاه) وجود دارد می تواند برای هضم سخت باشد و روده بزرگ را تحریک کند. بعلاوه می تواند توازن سالم میکرو فلورا در روده را از بین ببرد. این ایده خوبی است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در رابطه با کرون، کولیت، یا رژیم غذایی IBD که مربوط به شخص شما باشد مشورت کنید. غذا هایی که برای برخی مفید هستند ممکن است اثرات نامطلوب بر روی دیگران داشته باشند.

علل بیماری کرون چیست؟

اعتقاد بر این است که بیماری کرون ناشی از عفونت باکتریایی است که باعث آسیب رساندن به روده می گردد و هم موجب ایجاد واکنش های خود ایمنی می گردد. معین نیست که چه چیزی بیماری کرون را در هر فرد ایجاد می نماید، اما شناخته شده است که یک ریشه ژنتیکی دارد: افرادی که سابقه خانوادگی در بیماری های گوارشی دارند بیشتر محتمل است که این بیماری را دریافت نمایند. شرایط های سلامتی مرتبط با ژنتیک، اغلب از طریق تعاملات ژن و محیط ایجاد می گردد. این بدان معنی است که حتی اگر ژن هایی که حامل یک بیماری یا شرایط خاصی هستند را حمل می کنید، می توانید آن را با انتخاب شیوه زندگی، رژیم غذایی و آنچه که در محیط شما واقع شده است، عاجز کنید و در همان نقطه آغاز، نگه دارید و اجازه رشد و فعالیت به آن ندهید.

محیط

سیگار کشیدن، دود های دست دوم، آلودگی هوا و سایر شرایط سمی ممکن است منجر به عدم تعادل باکتری سالم در روده و تضعیف سیستم ایمنی بدن گردد. عناصر دیگری که می توانند به ایجاد بیماری یا زخم ها یاری نمایند، عبارتند از: استفاده از آنتی بیوتیک ها به ویژه در سال اول کودکی، استفاده از دارو های ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و استفاده از قرص های ضد بارداری.

بهداشت

اثر بهداشت شخصی بر روی بیماری التهابی روده مطالعه و آنالیز شده است تا معلوم گردد آیا بیماری کرون را تحت تاثیر قرار می دهد یا خیر. فرضیه بهداشتی یک تئوری شایع است که بچه ها را در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه با هم مقایسه می نماید تا ببینند که آیا شیوه های بیش از حد بهداشتی، بر سیستم ایمنی تاثیر می گذارد یا نه. برخی از کارشناسان معتقدند که وقتی بدن در معرض باکتری های خاصی قرار نداشته باشد به خصوص هلیکوباکتر پیلوری، ویروس ها و سایر عوامل بیماری زا (پاتوژن ها) در دوران کودکی؛ باکتری های سالم روده ای می توانند تغییر نمایند و سیستم ایمنی بدن را به طور مناسب رشد دهند. این شرایط نامعین، برای پیش گیری از بیماری های خود ایمنی مانند بیماری کرون، تئوریزه شده است. حتی بهداشت ضعیف دهان و دندان می تواند بر فلورای سالم در دهان به طور منفی تاثیر بگذارد و نشانه های بیماری التهابی روده را به راه بیندارد. تکرار یا افزایش مسائل مربوط به دندان پزشکی ممکن است در نتیجه IBD یا خود IBD یا تغییر و دگرگونی فلورای دهان باشد.

آپاندکتومی (برداشتن آپاندیس)

هیئت داوری هنوز بر روی این مسئله متمرکز است که آیا بیماری کرون از طریق آپاندکتومی ایجاد می گردد یا نه. حذف آپاندیس اغلب به اسم عملی بی ضرر دیده می گردد، اما از بین بردن آپاندیس ممکن است بر عملکرد سیستم ایمنی تأثیر بگذارد، زیرا به نظر می رسد که آپاندیس در به بلوغ رسیدن گلبول های سفید یاری می نماید و باکتری های سالمی را که در روده زندگی می نمایند افزایش دهد.

مطالعاتی اجرا شده است برای آنالیز اینکه آیا حذف آپاندیس به طور مستقیم بر علائم بیماری کرون تأثیر می گذارد یا باعث به راه افتادن آن علائم می گردد. به نظر نمی رسد که آپاندیس یک ارگان بی فایده باشد، ممکن است حاوی مخازن باکتری های مفید باشد، و از بین بردن آن ممکن است پیامد هایی داشته باشد که ما به طور کامل درک نمی کنیم.

فشار و استرس

استرس به طور مستقیم بر عملکرد سیستم ایمنی تاثیر می گذارد. استرس مزمن ممکن است به مخاط روده صدمه بزند و علائم بیماری در افراد مبتلا به بیماری التهابی روده را تشدید کند. افرادی که دارای بیماری کرون هستند، زمانی که نمی توانند سطح استرس خود را تحت کنترل بگیرند، ممکن است علائم شدیدی از بیماری خود را تجربه نمایند - اغلب، هر چه را که در حال حاضر در حال اجرا دادن آن هستند مجبور می شوند با تحمیل و تحت فشار متوقف نمایند. بسیاری از افراد مبتلا به بیماری کرون به روش های طبیعی و جامع برای یاری به کاهش استرس یاری می نمایند، از جمله نگه داشتن مجله یا دست یابی به کسانی که همان درد و رنج را دارند. آروما تراپی با روغن های اساسی مانند اسطوخودوس و بابونه برای کاهش استرس و اثرات منفی آن، مفید تشخیص داده شده اند همچون ورزش، مدیتیشن و ماساژ که برای این کار مفید تشخیص داده شده اند.

تشخیص بیماری کرون

بیماری کرون معمولا از طریق آندوسکوپی تشخیص داده می گردد که در آن یک لوله باریک با نور و دوربین از طریق گلو و به داخل دستگاه گوارش یا از طریق مقعد به داخل روده وارد می گردد؛ نوع دوم تشخیص، کولونوسکوپی نامیده می گردد. در طی این روش یک نمونه بیوپسی (آزمایش میکروسکپی بافت زنده) یا نمونه از بافت گرفته می گردد. آزمایش های استاندارد خون می توانند بیماری های خاصی را، غیر محتمل تشخیص بدهند و کنار بگذارند و پزشکان بعلاوه در مدفوع بیمار در پی خون می گردند.

بیشتر افراد مبتلا به این بیماری بین سنین 13 تا 30 سالگی، بیماریشان تشخیص داده می گردد.

علائم بیماری کرون

افراد مبتلا به بیماری کرون علائمی مانند درد شکمی، گاز، التهاب، اسهال، کاهش وزن، کم خونی و زخم در دهان و زخم در ناحیه رکتوم (مقعد) را ابراز می نمایند. احساس بی حالی و سنگینی و درد مداوم می تواند به طور قابل توجهی بر توانایی افراد برای مشارکت در رویداد های اجتماعی و ادامه دادن به کار و وظیفه در طول روز، تاثیر بگذارد.

علائم دیگر عبارتند از تب و مخاط و خون در مدفوع. هنگامی که احتیاج دارند تا از دستشویی استفاده نمایند، نمی توانند منتظر بمانند و صبر نمایند، مانند افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS). افرادی که به طور منظم علائم کرون را تجربه می نمایند می گویند احساس می نمایند که بین اتاق خواب و حمام به دام افتاده اند.

تفاوت بین بیماری کرون و کولیت زخمی

کولیت زخمی یکی دیگر از بیماری های التهابی روده ای است که تنها بر روی دیواره ها و شیار های درونی روده بزرگ ایجاد می گردد، در حالی که کرون بر کلیه دستگاه گوارش شما از دهان تا مقعد تاثیر می گذارد.

بیشتر بدانید : رژیم غذایی جهت بیماری کرون

آیا راهکار های طبیعی برای درمان بیماری کرون وجود دارد؟

علاوه بر پیروی از یک رژیم غذایی سالم، چندین روش کلی وجود دارد که ممکن است به کاهش علائم بیماری کرون یاری کند.

انتخاب شیوه زندگی

یوگا، طب سوزنی، مدیتیشن و استفاده از روغن های ضروری، برخی از روش های کلیدی است که بسیاری از افراد مبتلا به بیماری کرون استفاده می نمایند تا به کاهش علائم آنها یاری کند. مکمل های پروبیوتیک اثر مثبتی بر علائم دارند زیرا پروبیوتیک قادر است روده را با باکتری های مفید و سالم پُر و انباشته کند. افرادی که تحت تأثیر بیماری کرون قرار دارند ممکن است قصد داشته باشند اهداف واقعی و بلند مدت و کوتاه مدتی را مشخص نمایند تا بتوانند تمرکز نمایند، کنترل نمایند و در فکر و اندیشه غرق نشوند و فرو نروند. اگر علائم از کنترل خارج شوند این مهم است که در پی مراقبت های پزشکی باشید.

مکمل های بهداشتی

در حالی که استفاده کردن از یک رژیم غذایی متعادل و مغذی همواره برترین راه برای به دست آوردن ویتامین ها و مواد معدنی است، افرادی که مبتلا به بیماری کرون هستند ممکن است مجبور باشند از مواد غذایی خاصی که باعث تخریب دستگاه گوارش می شوند دوری نمایند و این کار باعث می گردد آنها برخی مواد مغذی ضروری را از دست بدهند. مکمل ها می توانند به پُر کردن شکاف ایجاد شده در غذای مصرفی یاری نمایند. اسید های چرب امگا 3 برای افراد مبتلا به کرون مفید هستند. مصرف مولتی ویتامینی که حاوی B-12 و B-9 (فولیک اسید)، و ویتامین D باشد بسیار مهم است. شما بعلاوه می توانید از این ویتامین ها به صورت جداگانه بهره ببرید. یک پروبیوتیک جامد، به خوبی با فشار های متعدد می تواند عملکرد توده های روده را بهینه کند.

برگرفته از سایت: Food Articles - Global Healing Center.url

منبع: راسخون