با نادرترین گونه تمساح آشنا شوید
به گزارش وبلاگ مستند، تمساح ها برای اولین بار در دوره ائوسن، حدود 56 میلیون سال پیش، ظاهر شدند؛ آن ها خزندگانی هستند که از نظر علمی به عنوان کروکودیل طبقه بندی می شوند.
به گزارش خبرآنلاین، شاید تعجب برانگیز باشد، اما کروکودیل ها نزدیک ترین بستگان پرندگان هستند؛ اجداد آن ها متعلق به Archosauria یا Archosaurs هستند که در دوره زمین شناسی تریاس 200 میلیون سال پیش شکوفا شدند.
مردم گاهی اوقات اصطلاحات تمساح و کروکودیل را به جای یکدیگر به کار می برند، اما این دو گونه تفاوت های مشخصی با هم دارند. گونه نادری از کروکودیل ها، تمساح های سفید هستند.
تمساح های سفید به آلبینیسم مبتلا هستند، یک ناهنجاری مادرزادی، که در نتیجه فقدان کامل رنگدانه تیره به نام ملانین ایجاد می گردد. با این حال، تمساح های مبتلا به این بیماری کاملا سفید نیستند و رنگ زرد کمرنگی دارند.
لوسیسم نیز یکی دیگر از بیماری هایی است که رنگ تمساح را تغییر می دهد، این بیماری با کاهش رنگ تمام انواع رنگدانه های پوست، نه فقط ملانین، ایجاد می گردد. لوسیسم جزئی، که به عنوان اثر pied یا piebald شناخته می گردد، لکه های سفید بدون رنگ و نامنظمی را روی رنگ طبیعی پوست حیوان ایجاد می نماید.
ملانین یک رنگدانه یا رنگ آمیزی پوست است که از اشعه ماوراء بنفش (فرابنفش) که مسئول تشکیل تومور های بدخیم یا سرطان پوست است، محافظت می نماید. ملانین رنگ نور عبوری را تغییر می دهد و تقریباً تمام انرژی مضر را جذب می نماید و آن را به صورت گرما پخش می نماید.
تفاوت دیگری که آلبینو را از حیوانات لوسیتیک متمایز می نماید رنگ چشم است. به علت عدم وجود ملانین، آلبینو ها به علت رگ های خونی زیرین که به وسیله عنبیه نشان داده می شوند، چشم های قرمز دارند. بینایی آن ها مختل شده است و آن ها فاقد قدرت بینایی یا تیزبینی برای حل جزئیات دقیق هستند. اما بیشتر حیوانات لوسیتیک رنگ چشم طبیعی دارند و بینایی آن ها تحت تأثیر لوسیسم آن ها قرار نمی گیرد.
تمساح ها و تمساح های سفید چقدر نادر هستند؟
بدون رنگدانه های تیره پوست برای استتار، به ندرت این حیوانات در طبیعت زنده می مانند. برای این حیوانات جوجه ریزی سخت است که خود را در باتلاق تاریک پنهان نمایند. آن ها ممکن است بتوانند برای چند روز یا حتی هفته ها از شکارچیان طبیعی خود فرار نمایند. اما به علت رنگ پریده، آن ها طعمه آسانی هستند.
آن ها که در اسارت نگهداری می شوند، شانس بیشتری برای زنده ماندن دارند. حساس به نور خورشید، در محفظه های خاصی قرار می گیرند که آن ها را در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید محافظت می نماید.
از بیش از 1 میلیون جمعیت تمساح آمریکایی بالغ، تخمین زده می گردد که کمتر از 100 آلبینو و تنها حدود 12 گیتور لوسیتیک وجود دارد. بعضی از بزرگ تر ها که در باتلاق های لوئیزیانا و جنگل های همیشگی فلوریدا به عنوان نوزادی کشف شدند، طولی بیش از ده فوت و وزنی بین 500 تا 800 پوند دارند. آن ها را می توان در مزارع تمساح و باغ وحش های مختلف و پارک های موضوعی مشاهده کرد.
از هر ده هزار کروکودیل فقط یکی از آن ها لوسیتیک از تخم بیرون می آیند. کروکودیل های آلبینو به ندرت در طبیعت دیده شده اند. جدای از فقدان غیر معمول رنگ آمیزی تیره، گونه های ذکر شده دارای ویژگی های فیزیکی مشابهی هستند.
منبع: فرارو