کلین شیت معیار خوب بودن دروازه بان نیست - وبلاگ مستند

به گزارش وبلاگ مستند، سال های زیادی از ورود واژه کلین شیت به ادبیات فوتبال ایران نمی گذرد. در گذشته معیار سنجش عملکرد دروازه بان واکنش هایش بود. معمولاً دروازه بان ها را با واکنش های خوبی که در طول فصل یا دوران حرفه ای اش داشت به خاطر می سپردند. گاف های دروازه بان ها از موارد دیگری بود که به راحتی از حافظه جمعی پاک نمی شد. همانطور که یک شیرجه دیدنی یا مهار یک تک به تک اعتبار یک دروازه بان را افزایش می داد، یک گل بد هم می توانست برچسب نامطمئن را کنار نام او بنشاند.

در آن سال ها خبری از شمردن کلین شیت ها نبود، ولی با ازدیاد ترجمه متون فوتبال و ورود اصطلاحات فنی و تازه، این واژه به تدریج باب شد. توسعه سایت های آماری هم یاری کرد که شمردن تعداد کلین شیت ها برای طرفداران آسان گردد. تأثیر مهم تر اما ورود این آیتم آماری به قراردادها بود. دروازه بان ها با مشورت مدیران برنامه ها کوشش کردند تعداد کلین شیت به عنوان پاداش به قرارداد اضافه گردد تا به یاری آن رقم بالاتری دریافت نمایند.

حساسیت روی تعداد کلین شیت به رسانه ها هم کشیده شده و این روزها معیاری برای سنجش عملکرد دروازه بانان است، ولی چقدر می توان به این عدد برای آنالیز فنی شماره یک ها اعتماد کرد؟

زمانی که یک دروازه بان واکنش های خوبی دارد، کم اشتباه است و دروازه اش را در جریان 90 دقیقه بسته نگه می دارد، شایسته تقدیر است، ولی نمی توان عمکرد او را تنها با کلین شیت سنجید و تعداد موقعیت های حریف را در نظر نگرفت. ثبت کلین شیت برای دروازه بانی که در تیم بالای جدولی بازی می نماید خیلی آسانتر از همتای اوست که عضو یک تیم ضعیف تر است. دروازه بان یک تیم بالای جدولی ممکن است در جریان بازی یکی دو بار مجبور به واکنش گردد، ولی شماره یک حریف مجبور است برای 90 دقیقه تمرکزش را حفظ کند و دائماً در معرض تهدیدهای مختلف است.

شرایط حتی برای دروازه بان های تیم های مدعی هم یکی نیست. مثلاً در لیگ برتر تیم های استقلال و آلومینیوم اهمیت بیشتری به ساختار دفاعی و تخریب بازی حریف می دهند و اثر این رویکردها در آمار پایین گل های خورده این تیم ها نمایان است. تیمی مثل سپاهان اما با نفرات پرشمار در حمله شرکت می نماید و احتمال آسیب پذیری دروازه اش بیشتر است.

کلین شیت به ما یادآوری می نماید که یک دروازه بان اشتباه نکرده، ولی بر اساس آن نمی توان تشخیص داد که او چقدر تحت فشار بوده و چند بار مجبور به واکنش شده است. در خاتمه فصل این تعداد کلین شیت ها است که می شمارند، ولی این معیار دقیقی برای آنالیز عملکرد یک دروازه بان نیست.

کارشناسان آماری دائماً در کوششند پارامترهای تازهی پیدا نمایند که معیار دقیق تری برای سنجش عملکرد بازیکنان و تیم ها باشد. آنها گاهی به فرمول های پیچیده متوسل می شوند تا درصد اشتباهات کمتر گردد، ولی تمام فرمول ها باگ هایی دارند و گاهی ممکن است اشتباه نمایند. مثلاً زمانی که گفته شد نتیجه بازی معیار دقیقی از رجحان یک تیم نیست و گاهی ممکن است تیمی با وجود رجحان حریفش به پیروزی برسد، XG (امید گل) خلق شد که نشان دهنده تعداد موقعیت های یک تیم و کیفیت آنهاست. با این حال این پارامتر هم گاهی با خطا همراه است.

درباره دروازه بانی هم معیارهایی مثل تعداد مهار وجود دارد که نسبت به کلین شیت دقیق تر است، ولی آن هم گاهی ممکن است واقعیت بازی را بازگو نکند، چه برسد به کلین شیت که در ثبت آن عملکرد دفاعی و سبک بازی تیم و قدرت حریف دخیل است.

با همه اینها تا زمانی که مدیران برنامه ها و دروازه بان ها روی تعداد کلین شیت اصرار دارند و آن را به بهانه های مختلف یادآوری می نمایند، بعید است که این رسم اشتباه فراموش گردد.

*روزنامه نگار

منبع: ایران ورزشی