مردمک چشم از ریتم محیط پیروی می نماید
به گزارش وبلاگ مستند، دانشمندان علوم اعصاب مرکز نخستی سانان آلمان(German Primate Center) در مطالعه اخیرشان اظهار نموده اند مردمک چشم ما از ریتم هایی که در اطراف ما به وجود می آید، پیروی می نمایند.

به گزارش وبلاگ مستند از ایسنا، مردمک چشم وقتی افراد شخصی را می بینند و به آن خیره می شوند، گشاد می گردد. میزان نور ورودی به چشم که به شبکیه برخورد می نماید را کنترل می نماید. برای کنترل میزان نوری که به شبکیه برخورد می نماید، عنبیه بخش رنگدانه دار چشم ما همانند یک دریچه عمل می نماید و منبسط یا منقبض می گردد تا دریابد چه میزان نور به وسیله مردمک عبور می نماید.
تک اکسپلوریست می گوید: دانشمندان اخیرا در آنالیز هایی که بر روی انسان ها و میمون های رزوس انجام داده اند، متوجه شده اند که اندازه گیری تابش نور نه تنها بازتابندگی حرکت مردمک چشم را محدود می نماید، بلکه بر ضمیر ناخودمطلع مغز ما نیز تاثیر می گذارد و آن را نیز محدود می نماید. به این ترتیب مردمک چشم از ریتم هایی که در محیط اطراف ما به وجود می آید، پیروی می نمایند.
به همین ترتیب، باز شدن مردمک چشم به طور مطلوب با محیط اطرافمان سازگار می گردد که این باعث تقویت ادراک می گردد. تنظیم قطر مردمک چشم از قوانین محیطی انتقال اطلاعات در فرکانس های زمانی مرتبط با محیط زیست پیروی می نماید. قطر مردمک چشم با بازتاب مردمک که به طور طبیعی عضلات مردمک را بر روی فرکانس نور تنظیم می نماید، محدود می گردد. با این حال تمام اطلاعات ضروری زیست محیطی در میزان نور این عمل تاثیر ندارند. محاسباتی متعاقباً در مغز انجام می گردد که از توانایی های یک بازتاب برای دریافت کلیه داده های قابل دسترسی عبور می نماید. نکته این تحقیق این بود که محققان دریابند مردمک چشم به چه میزان به طور طبیعی کنترل می گردد و دریابند آیا ریتم های پیچیده در زمین بر آنها تأثیر می گذارد یا خیر. یک دوربین فیلمبرداری با سرعت بالا برای اندازه گیری حرکات مردمک چشم دو میمون رزوس نر (Macaca mulatta) و چند سوژه آزمایش از هر دو جنس استفاده شد. از طرف دیگر تصاویر صورت های انسان در فرکانس زمانی دو هرتز به آنها نشان داده شد و سپس پس زمینه تاریک بین تصاویر نشان داده شد.
تناوب پس زمینه و تصویر باعث می گردد که مردمک چشم از ریتم به وجود آمده با دیدن تصاویر منبسط و منقبض گردد. در طول آزمایشات، ترتیب تصاویر دستکاری شد. آنها به چند گروه تقسیم شدند به طوری که یک تصویر خاص همواره پس از یک تصویر خاص دیگر نمایش داده می شد. بدین ترتیب، دو ریتم وجود دارد که مردمک در آن واکنش نشان می دهد: یک واکنش سریع(دو هرتز)، که از تناوب تصویر و پس زمینه حاصل می گردد و دیگری با نصف آن سرعت(یک هرتز) که نتیجه ترتیب تصاویر است.
از آنجا که درخشش چهره ها در تمام تصاویر و همچنین زمینه تاریک در مکث ها بدون تغییر باقی مانده است، اما ترتیب تصاویر متفاوت است که از این موضوع می توان نتیجه گرفت محاسبات اضافی بر پویایی مردمک چشم تاثیرگذار است.
علاوه بر توالی ساختاری، تصاویر بصورت تصادفی مرتب شده با همان فرکانس(دو هرتز) نشان داده شدند. مقایسه نتایج بین توالی تصویر ساختاری و بدون ساختار در همان فرکانس تصویر نشان می دهد که در هر دو گونه مورد مطالعه، مردمک چشم نه تنها ریتم مربوط به نور تصاویر بلکه ریتم پیچیده تر هر دو گروه را دنبال می نماید. حرکت مردمک چشم در یک ریتم کند(یک هرتز) باعث می گردد مردمک چشم برای مدت طولانی باز باشند. این امر باعث می گردد نور بیشتری به شبکیه برسد.
کاسپار شویدزیک(Caspar Schwiedrzik) رئیس گروه تحقیقات ادراک و انعطاف پذیری گفت: اطلاعات اضافی موجود در محیط نگهداری می شوند و اطلاعات موجود در شبکیه را به وسیله تابش نور تکمیل می نماید. علاوه بر این، این مطالعه نشان داد که حتی اگر افراد مطلع نباشند که ریتمی در محیط وجود دارد، این امر می تواند به بهبود ادراک یاری کند. بنابراین کنترل مردمک چشم کاملاً بازتابی نیست، بلکه تحت تأثیر افکار ناخودمطلع ما است.
منبع: جام جم آنلاین