معرفی سه نامدار موسیقی ایرانی به عنوان گنجینه های زنده بشری در میراث ناملموس

به گزارش وبلاگ مستند، استاد ابراهیم قنبری مهر، استاد محمد اسماعیلی و عاشیق سلجوق شهبازی، سه تن از نامداران موسیقی ایران، به عنوان گنجینه زنده بشری در لیست حاملان میراث ناملموس معرفی شدند.

معرفی سه نامدار موسیقی ایرانی به عنوان گنجینه های زنده بشری در میراث ناملموس

در جلسه روز دوشنبه کمیته ملی ثبت میراث ناملموس حدود 60 پرونده از استان های مختلف در حوزه میراث ناملموس ارزیابی شد که در این میان سه تن از نامداران موسیقی ایران به عنوان گنجینه های زنده بشری در لیست حاملان میراث ناملموس معرفی شدند.

فرهاد نظری مدیر کل آثار تاریخی کشور با بیان این مطلب گفت:

ابراهیم قنبری مهر، استادی بی نظیر در صنعت و هنر سازی است. او متولد مرداد 1307 در تهران است که یکی از قدیمی ترین سازنده های ساز در ایران به شمار می رود و به علت نبوغی که در موسیقی داشت& توانست سازنده تمام ابزار و آلات موسیقی ایرانی باشد.

نظری اضافه کرد:

قنبری مهر به واسطه روحیه نوآور خود، در سازهای ایرانی تغییراتی ایجاد کرد تا مسائل این سازها را کمتر یا رفع کند. از جمله این فعالیت ها می توان به تنظیم فاصله گوشی، ثابت کردن خرک سه تار، تثبیت پرده های تار و سه تار با فلز، تغییر سرپنجه تار و سه تار به قالب گیتار، ایجاد شیار در اطراف دهانه کاسه و نقاره تار، طراحی ساز کروماتیک سنتور، تغییرات در سازهای قانون و کمانچه اشاره نمود.

وی ابداع تکنیکی زیبا در تزیین سازها با بهره گیری از تلفیق ورق برنج و چوب های زینتی معروف به مِهرکاری را یکی از کارهای منحصربه فرد قنبری دانست و گفت:

استادان سازنده ساز، نام آن را از پسوند فامیل قنبری مهر گرفته اند، قنبری مهر در اوایل دهه هفتاد، با میزان گیری نسبت نوازنده به ساز در نقاشی های ظروف به جای مانده از دوره ساسانی، بربط هایی را مشابه بربط های آن دوره، به دو صورت متفاوت، یکی با صفحه پوستی و دیگری با صفحه چوبی ساخت.

مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی کشور بعلاوه به ویژگی های محمد اسماعیلی به عنوان یکی از نامداران موسیقی ایران اشاره نمود و اضافه کرد:

محمدعلی اسماعیلی نوازنده تنبک نیز از جمله نامدارانی است که در لیست گنجینه های زنده بشری ثبت شد. شیوه نوازندگی محمد اسماعیلی شیوه حسین تهرانی است. محمد اسماعیلی از امکانات تنبک مانند چوب گرفت های تمبک استفاده کامل می نماید. محمد اسماعیلی سابقه طولانی در تکنوازی و همراهی با ارکستر دارد. دونوازی های (سؤال و جواب) او با سنتور فرامرز پایور از آن جمله است.

لازم به ذکر است که محمد اسماعیلی دارای مدرک درجه یک هنری، معادل دکتراست. او حدود 15 قطعه فانتزی روی ریتم های ایرانی تنظیم نموده که معروف ترین آن ها قطعه ای به نام رونما است.

نظری، عاشیق سلجوق را نیز خالق، شاعر، آهنگساز و نوازنده ماهر عاشیقی معرفی کرد و اضافه کرد:

عاشیق سلجوق شهبازی بنیان گذار خانه ایران عاشیقلاری است. او در سال 1341 در روستای آغچاقشلاق شهرستان میانه به دنیا آمد. او یکی از نامدارترین عاشیق های آذربایجان است که علاوه بر مهارت در اجرای سروده های مختلف عاشیق دارای تالیفات و ترجمه های بسیاری در حوزه عاشیق است. آنطور که کارشناسان معتقد هستند، او مسلط ترین عاشیق زنده ایران محسوب می گردد و از بیشترین محفوظات برخوردار است و شاگردان بسیاری نیز تربیت نموده است.

منبع: کجارو / خبرگزاری مهر

به "معرفی سه نامدار موسیقی ایرانی به عنوان گنجینه های زنده بشری در میراث ناملموس" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "معرفی سه نامدار موسیقی ایرانی به عنوان گنجینه های زنده بشری در میراث ناملموس"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید